Miejski portal informacyjny:
Bytom

Leszek Engelking, rocznik 1955. Polski poeta, nowelista, tłumacz, literaturoznawca i krytyk literacki. Nigdy nie mieszkał w familoku, ale wczesne lata swego życia spędził w Bytomiu. Po ukończeniu szkoły podstawowej przeniósł się pod Warszawę. Studia zaczął od japonistyki, ale by dochować wierności szerszym zainteresowaniom, po roku powtórnie został studentem pierwszego roku Uniwersytetu Warszawskiego - tym razem filologii polskiej. Ukończył ten wydział ze specjalizacją filmoznawczą. Doktorat obronił na Uniwersytecie Łódzkim. Wkrótce nakładem wydawnictwa tego uniwersytetu ukaże się jego praca habilitacyjna. W 2010 roku polski PEN Club nagrodził go za twórczość przekładową. Engelking to persona znana i honorowana - czy stoi za nią również ciekawy człowiek?

Dzieciństwo spędził Pan na Śląsku, w Bytomiu. Jak wyglądał ten okres pańskiego życia?

Spędziłem na Śląsku dzieciństwo i wczesne chłopięctwo - to, moim zdaniem, bardzo ważny okres, kluczowy dla kształtowania się osobowości. Wyglądał... przede wszystkim szczęśliwie. Pamiętam dobrze zwłaszcza te najpóźniejsze lata dzieciństwa i czas gwałtownego wchodzenia w rozmaite sfery życia, łącznie z gwałtownym dojrzewaniem intelektualnym. To była 6, 7, 8 klasa podstawówki. Początek fascynacji poezją współczesną. Tu, w Bytomiu, na przykład chodziłem do DKF-u - zacząłem interesować się filmem. Wtedy myślałem, że może zostanę reżyserem filmowym. Przeszło mi to, kiedy stwierdziłem, że brakuje mi jednej cechy reżysera, która jest niezbędna - cechy bycia sierżantem. Bo reżyser powinien być z jednej strony poetą, z drugiej sierżantem. Nie potrafię chyba z żelaznym zdecydowaniem wyegzekwować od moich współpracowników, żeby było tak, a nie inaczej. Więc pozostała mi raczej kartka papieru czy potem - ekran komputera. I bycie sam na sam z pisaniem.

Jak przyjaciele mówili na Pana, kiedy miał Pan 13-14 lat?

Meły. To się wiązało z tym, że moja mama uczyła angielskiego. Między innymi niektórzy moi koledzy chodzili na lekcje do niej, mama nazywała mnie na lekcjach Mary, bo z racji daty urodzenia mam na drugie imię Maria i w dzieciństwie mówiono na mnie w rodzinie Maryś. Ale kolega zmienił Mary w Meły i tak już zostało.

A gdyby tak mógł się Pan w tamte lata cofnąć...

To właśnie robię - w najnowszej swojej książce poetyckiej, która nosi tytuł Muzeum dzieciństwa. Książce, która jest już gotowa(...)

Rozmowa została przeprowadzona w kwietniu 2011 roku. Promocja najnowszej książki Muzeum dzieciństwa odbyła się w sobotę, 4 lutego, w Biurze Promocji Bytomia. Cały wywiad z Leszkiem Engelkingiem można przeczytać tutaj